Nadybav recenziju 2004 roku, pročytav z nasolodoju

Cikavyj pohljad z polskoho boku.

Na Ukrainie toczy się spór o kształt tożsamości: czy ma ona być skupiona wokół języka (a wtedy nie ma miejsca ani dla Gogola, ani dla państwowo-szlacheckich dziejów Hetmańszyczyzny, a „ukraińska kultura rosyjskojęzyczna” staje się oksymoronem), czy też wokół kraju i jego dziejów (a wtedy Gogol jest pisarzem równie ukraińskim, co rosyjskim, tworząc z Szewczenką, arcypoetą języka ukraińskiego, parę „na słońcach dwu przeciwnych – bogów”)

 

И вот читаю  так давайте читать повесть Гоголя как своего рода сказку, в которой злая фея одарила поляков ролью злодеев. и узнаю ... jest apel prof. Tazbira:“Czytajmy przeto powieść Gogola na zasadzie sui generis baśni, w której zła wróżka przydzieliła Polakom role czarnych charakterów.”

хыхых